Τι είναι ο ίλιγγος;
Ίλιγγος είναι η ψευδής αίσθηση περιστροφής των αντικειμένων στον χώρο ή το αίσθημα περιστροφής του ίδιου του ατόμου γύρω από τα αντικείμενα.
Ποια είναι η διαφορά του ιλίγγου με τη ζάλη;
Παρά το γεγονός ότι η εκδήλωσή τους μοιάζει αρκετά, πρέπει να τονιστεί ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά συμπτώματα. Τόσο ο ίλιγγος, όσο και η ζάλη συνιστούν συμπτώματα παθήσεων και όχι αυτοτελείς παθήσεις.
Πόσοι τύποι ιλίγγου υπάρχουν;
Ο ίλιγγος διακρίνεται σε περιφερικού και κεντρικού τύπου.
Περιφερικός ίλιγγος:
Είναι ο πιο συχνός τύπος ιλίγγου. Οφείλεται σε κάποια βλάβη του λαβυρίνθου ή του αιθουσαίου νεύρου του αυτιού.
Χαρακτηρίζεται από έντονα συμπτώματα (εμετό, ναυτία, εφίδρωση), που ενδέχεται να επιδεινωθούν με την απότομη αλλαγή της θέσης του κεφαλιού.
Ο περιφερικός ίλιγγος ενδέχεται να συνοδεύεται από βαρηκοΐα, εμβοές και αστάθεια.
Κεντρικός ίλιγγος:
Οφείλεται σε πρόβλημα που εντοπίζεται στον εγκέφαλο και ειδικότερα στην παρεγκεφαλίδα.
Πιο συχνές αιτίες εμφάνισης του κεντρικού ιλίγγου συνιστούν:
- Ανευρύσματα
- Όγκοι της παρεγκεφαλίδας
- Πολλαπλή σκλήρυνση
- Ημικρανία
- Υπέρταση
- Μεταβολικά νοσήματα
Τα συμπτώματα είναι συνήθως πιο ήπια, αλλά μεγαλύτερης διάρκειας και επιδεινώνονται με την αλλαγή θέσης του κεφαλιού.
Συνοδεύεται από νευρολογική συμπτωματολογία όπως αδυναμία, αστάθεια, διπλωπία και μουδιάσματα.
Ποια είναι τα αίτια εμφάνισης του περιφερικού ιλίγγου;
Η πλειονότητα των ιλίγγων περιφερικού τύπου οφείλεται στα εξής αίτια:
Καλοήθης παροξυσμικός Ίλιγγος θέσεως:
Είναι ο πιο συχνός τύπος ιλίγγου και οφείλεται στη μετακίνηση των ωτολίθων από τη φυσιολογική τους θέση. Οι ωτόλιθοι είναι μικροσκοπικοί κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεσίου, που βρίσκονται στον λαβύρινθο του αυτιού και λειτουργούν σαν αισθητήρες για την ρύθμιση της ισορροπίας. Το βασικό σύμπτωμα είναι το αίσθημα ιλίγγου σε κάποια απότομη κίνηση του κεφαλιού (κάθε φορά προς την ίδια πλευρά), που συνοδεύεται από αίσθηση αστάθειας.
Νόσος Meniere:
Είναι επίσης διαταραχή του λαβυρίνθου και χαρακτηρίζεται από ίλιγγο, εμβοές, βαρηκοΐα και αίσθημα πληρότητας στα αυτιά. Παρουσιάζει εξάρσεις και υφέσεις και χαρακτηρίζεται από αύξηση της πίεσης της ενδολέμφου και διάταση του υμενώδους λαβυρίνθου.
Λαβυρινθίτιδα ή Αιθουσαία νευρίτιδα:
Πρόκειται για οξεία φλεγμονή του λαβυρίνθου ή του αιθουσαίου νεύρου και συνήθως εμφανίζεται στα πλαίσια ιογενούς λοίμωξης. Προκαλεί έντονο αίσθημα ιλίγγου και μπορεί να συνοδεύεται από εμετούς.
Πότε πρέπει ένας ασθενής να επισκεφθεί τον ΩΡΛ;
- Όταν είναι έντονη η αίσθηση περιστροφής των αντικειμένων στον χώρο ή του ίδιου του ατόμου
- Όταν η αίσθηση περιστροφής γίνεται πιο έντονη όταν αλλάζει θέση το κεφάλι
- Όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται πιο έντονα κατά την έγερση από την οριζόντια θέση
- Όταν τα συμπτώματα συνοδεύονται από εμβοές ή/και βαρηκοϊα
Η επίσκεψη στον ΩΡΛ πρέπει να γίνεται ιδανικά αμέσως μετά από το επεισόδιο ιλίγγου.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση του ιλίγγου πρέπει να γίνεται από ειδικό ΩτοΡινοΛαρυγγολόγο.
Κατά την εξέταση:
- Λαμβάνεται το ιστορικό του ασθενούς, όπου διευκρινίζονται τα συμπτώματα και η διάρκειά τους.
- Πραγματοποιείται έλεγχος νυσταγμού (αυτόματες ή προκλητές οφθαλμικές κινήσεις)
- Πραγματοποιείται έλεγχος ισορροπίας με δοκιμασίες τύπου Romberg, Unterberg
- Πραγματοποιείται δοκιμασία Dix Hallpike (δοκιμασία του ιλίγγου θέσης)
- Πραγματοποιείται πλήρης ακοολογικός έλεγχος
Ίλιγγος: Αντιμετώπιση και Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο του ιλίγγου.
Η θεραπεία για τον ίλιγγο θέσης περιλαμβάνει δοκιμασίες αλλαγής της θέσης του ασθενούς, δηλαδή την επανατοποθέτηση της ωτοκονίας. Ονομάζονται χειρισμοί ανάταξης και δεν είναι κάθε φορά οι ίδιοι.
Οι χειρισμοί αυτοί, πραγματοποιούνται κατά τη συνεδρία στο ιατρείο και έχουν άμεσα αποτελέσματα. Αν ο ασθενής αισθάνεται ότι δεν έχει απαλλαγεί από τα συμπτώματα, μπορούν να επαναληφθούν.
Φαρμακευτική αγωγή
Υπάρχουν φάρμακα για την οξεία κρίση, που είναι κατασταλτικά, φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία στον λαβύρινθο, φάρμακα που επιδρούν στο νευρικό σύστημα.
Μπορεί να χρειασθούν φυσιοθεραπευτικές συνεδρίες, βελονισμός, ήπιες ασκήσεις.
Χειρουργική θεραπεία
Δεν είναι συχνή, όμως υπάρχει σε συγκεκριμένες ενδείξεις. Λαβυρινθεκτομή, αιθουσαία νευρεκτομή.
